Το σκεφτόμαστε τόσο καιρό με τον Nikolas το θέμα της μετακόμισης, πόσο θα στοιχίσει στο παιδί να χάσει το σχολείο του και ίσως γι'αυτό καθυστερήσαμε να βρούμε καινούριο. Νομίζω μιλάω εκ μέρους και των δύο μας και νιώθω πολύ συγκινημένη. 

Ευχαριστούμε πολύ τις αδερφές Παπαδοπούλου που όταν πρωτοήρθαμε να δούμε τον χώρο ήταν ειλικρινείς, εγκάρδιες κ μας φέρθηκαν άψογα μέχρι και τώρα, δυόμισι χρόνια μετά. 
Ευχαριστούμε την Λίλα μας, που είναι ένας υπέροχος άνθρωπος, στην πιο κατάλληλη θέση, που έδωσε το χέρι της στον Αλέξη μας και στάθηκε στα πόδια του και βρήκε λέξεις για να μας μιλήσει κ κουράγιο για να θέλει να είναι ανεξάρτητος. Μπορεί εκείνος να σε ξεχάσει, αλλά εμείς δεν θα ξεχάσουμε ποτέ την γλυκύτητα με την οποία φέρθηκες στο (τότε) κεφτεδάκι μας και την ασφάλεια που νιώσαμε να είναι κοντά σου. Ευχαριστούμε πολύ!
Ευχαριστούμε την Μαρία Κ, που ήταν γλυκιά κ αυστηρή όσο πρέπει για να βοηθήσει τον Αλέξη μας να διαχειριστεί την περιπέτεια του να είσαι δύο και τριών. Μαζί σου Μαρία μου ο Αλέξης έχτισε αυτοπεποίθηση και σιγουριά και μας βοήθησες όλους να διαχειριστούμε την μετάβαση από μωρό σε παιδί. Ευτυχισμένος τα απογεύματα γύριζε τραγουδώντας καινούρια τραγούδια και μας διηγούνταν μια καινούργια ιστορία. Σε ευχαριστούμε για όλα!
ΚΑΙ τέλος ευχαριστούμε όλους τους συνεργάτες σας που έχτισαν μαζί μας την προσωπικότητα του Αλέξη μέχρι σήμερα. Είναι ένα απόλυτα φυσιολογικό παιδί της ηλικίας του και το απολαμβάνει. Σαν εσάς δεν βρήκαμε γιατι δεν υπάρχει. Να είστε πάντα καλά ΟΛΟΙ και να προσφέρετε στις οικογένειες πρώτα Αγάπη και μετά μάθηση, γιατί το ένα χωρίς το άλλο είναι άχρηστο.
Σας είμαστε ευγνώμονες, θα μας λείψετε!