Μαρία Μοντεσσόρι

Θέλοντας απαραιτήτως να αποδείξει τα λεγόμενά της, το 1970 η Μ. Μοντεσσόρι άρχισε να επιβλέπει ένα βρεφονηπιακό σταθμό για παιδία της εργατικής τάξης. Εγκατεστημένος σε μια από τις χειρότερες περιοχές της Ρώμης, αυτός ο βρεφονηπιακός σταθμός έγινε το πρώτο « σπίτι των παιδιών». Οι συνθήκες ήταν τραγικές και πολλά από τα παιδιά που πήγαιναν ήταν επιθετικά και ανυπάκουα.

Η Μοντεσσόρι ξεκίνησε το έργο της διδάσκοντας στα μεγαλύτερα παιδιά πώς να βοηθούν στις καθημερινές εργασίες. Προς μεγάλη της έκπληξη, τα τρίχρονα και τετράχρονα παιδιά έδειξαν μεγάλη χαρά στην προοπτική να μάθουν τις βασικές ικανότητες της ζωής. Σύντομα αυτά τα παιδιά άρχισαν να φροντίζουν το σχολείο , να βοηθούν στην προετοιμασία γευμάτων, καθώς καις την διατήρηση ενός πεντακάθαρου περιβάλλοντός. Η συμπεριφορά τους άλλαξε και εξελίχθηκαν σε πρότυπα χάρης και ευγένειας.

Η Μοντεσσόρι παρατήρησε ότι τα μικρά παιδιά βιώνουν μια αίσθηση σύγχυσης σε έναν κόσμο πλασμένο για μεγάλους, κι έτσι έφτιαξε μικρά ποτήρια και μπολ και βρήκε μαχαιριά που ταίριαζαν στα παιδικά χεράκια. Έβαλε μαραγκούς να φτιάξουν μικρά τραπέζια και καρέκλες που ήταν αρκετά ελαφριά ώστε να μπορούν τα παιδιά να τα μετακινούν χωρίς βοήθεια.

Αφού ξόδεψε αμέτρητες ώρες παρατηρώντας και μιλώντας με τα παιδιά η Μοντεσσόρι κατέληξε ότι περνούν από διάφορά στάδια ανάπτυξης καθένα από τα οποία χαρακτηρίζεται από συγκεκριμένες τάσεις, ενδιαφέροντα , ευαισθησίες και τρόπους σκέψης. Διαπίστωσε ότι τα παιδιά έχουν τις δικές τους ανάγκες σωματικές, ψυχολογικές και νοητικές σε κάθε στάδιο ανάπτυξης καθώς και ορισμένες φυσικές τάσεις συμπεριφοράς.
Παρατηρούσε πως αντιδρούν τα παιδιά σε ένα ήρεμο και τακτικό περιβάλλον μέσα στο οποίο το καθετί έχει την θέση του. Τους έδωσε την ευκαιρία να αναπτύξουν την αίσθηση της ανεξαρτησίας και αναγνώρισε τα αυξανόμενα επίπεδα αυτοσεβασμού και αυτοπεποίθησης τους καθώς διδάσκονταν και ενθαρρύνονταν να κάνουν πράγματα μόνα τους.

Το πρώτο σπίτι των παιδιών κέρδισε αμέσως την αποδοχή και το ενδιαφέρον όλου του κόσμου. Ως επιστήμονας διεθνούς κύρους η Μοντεσσόρι είχε μια σπάνια αξιοπιστία και αιχμαλώτισε το ενδιαφέρον διεθνών ηγετών και επιστημόνων αρχηγών κομμάτων και εργοστασιαρχών, δασκάλων και μητέρων. Παράτησε την ιατρική για να αφιερωθεί στην εξάπλωση των Μοντεσσοριανών σχολείων σε όλο τον κόσμο . Οντάς μια ακούραστη συνήγορος των δικαιωμάτων και των πνευματικών δυνατοτήτων των παιδιών , συνέχισε την έρευνά της μέχρι το θάνατο της 1952.

Η Μοντεσσοριανή παιδαγωγική επηρεάζει εκατοντάδες χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια γονείς και παιδιά σε όλο τον κόσμο. Οι αρχές της Μοντεσσοριανής παιδαγωγικής βασίζονται στην ολιστική προσέγγιση που ξεκινάει από την γέννηση και αναπτύσσεται με τα χρόνια καθώς τα παιδιά ωριμάζουν. Το έργο της Μοντεσσόρι ζει μέχρι σήμερα . Κάποιοι έλκονται από την ήρεμη , υπεύθυνη συμπεριφορά αυτών των μαθητών και εκτιμούν την αγάπη τους για μάθηση. Άλλοι επικροτούν την ελευθερία , τον αυθορμητισμό και την ανεξαρτησία που δίνει το μοντεσσοριανό σύστημα στα παιδιά.