Πρωτοβαδίσματα Πρωτοβαδίσματα Πρωτοβαδίσματα

Περι ανεξαρτησίας...

Η τάση για ανεξαρτησία είναι ένα πολύ σημαντικό χαρακτηριστικό του ανθρώπου και του παιδιού.

Η ζωή μας όλη είναι ένα κύκλος από εξαρτήσεις και ανεξαρτησίες. Το παιδί μπαίνει σε ένα περιβάλλον εξαρτώμενο και βγαίνει από αυτό - ή θα έπρεπε να βγαίνει ανεξάρτητο.

Ο άνθρωπος κατακτά την ανεξαρτησία με αδιάκοπη προσπάθεια , η ανεξαρτησία δεν είναι μια στατική κατάσταση αλλά μια συνεχής κατάσταση. Ζωή σημαίνει δράση και μόνο μέσα από την δική του ανεξάρτητη δράση ο άνθρωπος προοδεύει, και τελειοποιείται.

Η πρώτη ανεξαρτησία είναι η γέννα. Ο τοκετός είναι η πρώτη πράξη ανεξαρτησίας του παιδιού. Όταν το τέλειο περιβάλλον της μήτρας έχει προσφέρει στο παιδί όσα χρειάζεται γίνεται πλέον περιοριστικό , στενό και ασφυκτικό Επομένως το παιδί απελευθερώνεται από το περιβάλλον αυτό με τον τοκετό κι έρχεται σε ένα καινούριο περιβάλλον για το επόμενο στάδιο εξέλιξής του. Η σημασία του περιβάλλοντός λοιπόν είναι αποφασιστική κι όταν λέμε περιβάλλον εννοούμε το ανθρώπινο και το φυσικό περιβάλλον.

Η φύση προσφέρει στο έμβρυο όλα όσα χρειάζεται για να απελευθερωθεί και να περάσει στο επόμενο στάδιο , στο στάδιο της συμβίωσης με την μητέρα και την οικογένεια. Από εκεί το παιδί προχωρά σε όλο και ευρύτερα περιβάλλοντα πρώτα στον παιδικό σταθμό- στο σχολείο μετά σε μεγαλύτερες κοινωνικές ομάδες και τέλος στην ανθρώπινη κοινωνία. Όταν λέμε ότι πρέπει να αντλήσει από το περιβάλλον του και να απελευθερωθεί από αυτό στην ουσία μιλάμε για την βοήθεια που πρέπει να δώσουμε στο παιδί ώστε να ανεξαρτητοποιηθεί.

Όταν έρχεται ένα παιδί στο σχολείο μας το πρώτο πράγμα που κάνουμε οι παιδαγωγοί είναι να παρατηρήσουμε τον βαθμό ανεξαρτησίας του σε δύο τομείς στην γλώσσα και στην κίνηση.

Είναι οι δύο πυλώνες που βασίζεται η ανεξαρτησία. Παρατηρούμε και σημειώνουμε κατά πόσο μπορεί το παιδί να μιλήσει για τον εαυτό του και να εκφράσει τον εαυτό του, τις σκέψεις και τα συναισθήματα του να ζητήσει αυτό που θέλει χρησιμοποιώντας τον λόγο

ΤΟ δεύτερο που σημειώνουμε είναι πόσο ανεξάρτητο είναι το παιδί στην κίνηση του. κατά πόσο μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί , μπορεί να ντυθεί, να φάει, να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα μόνο του, μπορεί να κουβαλήσει την τσάντα του , να κρεμάσει το μπουφάν του να βάλει και να βγάλει τα παπούτσια του ;

Πόσα παιδιά τριών ετών βλέπουμε να τα ταΐζει ακόμα η μητέρα τους; Πόσα πεντάχρονα τα ντύνουν; όμως αυτά τα τριών και πέντε ετών παιδιά είναι ικανά να κάνουν πολλά πράγματα μόνα τους.

Ρωτάμε τα παιδιά εάν πεινάνε ή αν κρυώνουν και δεν ξέρουν να μας απαντήσουν.

Ποιος ξερει; αναρωτιέται η δασκάλα και η αφοπλιστική απάντηση ενός 4 χρόνου ήταν : “η μάμα μου” .

Κρυώνεις, βάλε την ζακέτα σου- αντικαθιστώ την σκέψη του παιδιού

Κάνει κρύο , έλα να σου βάλω την ζακέτα σου- αντικαθιστούμε και την σκέψη και την δράση

Πόσο αξιοπρεπέστερο αισθάνεται ένα παιδί όταν μπορεί να κάνει πράγματα για τον εαυτό του;

Φαίνεται πως εμείς οι ενήλικες φοβόμαστε να αναπτύξουμε στο παιδί το αίσθημα της ανεξαρτησίας. Βλέπουμε την ανεξαρτησία ως απειλή κατά του κύρους και της εξουσίας μας. Η ανεξαρτησία όμως συνοδεύεται από τόσα αλλά ….. και τα βλέπουμε αυτό καθαρά σε παιδιά που τους επιτράπηκε να εκδηλώσουν την ανάγκη τους για ανεξαρτησία Τα παιδιά αυτά είναι βέβαια, έχουν αυτοπεποίθηση και αξιοπρέπεια. Η Μοντεσσόρι κάποτε είπε σε μια φίλη της , ότι θα πρέπει όλοι να ξεκινάμε την ημέρα μας στρώνοντας το κρεβάτι μας!

Συχνά πιστεύουμε ότι είμαστε ανεξάρτητοι επειδή κανείς δεν μας διατάζει κι επειδή εμείς διατάζουμε τους άλλους. Αλλά ο άρχοντας που χρειάζεται να φωνάξει τον υπηρέτη του για να τον βοηθήσει είναι στην πραγματικότητα κατώτερός από τον υπηρέτη γιατί εξαρτάται από αυτόν. Ο παραλυτικός που δεν μπορεί να βγάλει τις μπότες του εξαιτίας της κατάστασης τους και ο πρίγκιπας του δεν τολμά να τις βγάλει μόνος του εξαιτίας την κοινωνικής του θέσης στην πραγματικότητα βρίσκονται στην ίδια μοίρα

Για να μην δημιουργούμε ενήλικες με τις ευαισθησίες τετράχρονων, ενήλικες με όνειρα οχτάχρονων, ενήλικες΄ που θέλουν να αποφύγουν τις ευθύνες τους και να παλινδρομούν στο πρωταρχικό , προστατευτικό περιβάλλον της μήτρας πρέπει να υπηρετούμε τις ανάγκες του παιδιού ώστε να διέρχεται από κάθε εξελικτικό στάδιο ικανοποιημένο και με αισθήματα πληρότητας.

Η ανεξαρτησία επιβάλλει την προετοιμασία ενός περιβάλλοντός όπου το παιδί θα αναπτυχθεί σωματικό, συναισθηματικά και ψυχολογικά και αυτό πρέπει να γίνει με φροντίδα και πάνω από όλα αγάπη και αυτό είναι που κάνουμε κι εμείς στο σχολείο.

Και γι αυτό τον λόγο γίναμε Μοντεσσοριανό σχολείο για να προσφέρουμε περιβάλλον, ευκαιρίες χρόνο και χώρο, τα κατάλληλα μέσα και εργαλεία στο παιδί να δράσει, να σκεφτεί , να αποφασίσει και να κινηθεί για τον εαυτό του και στους γονείς την ανάλογη στήριξη να μην φοβούνται την ανεξαρτησία αντιθέτως να την υποστηρίζουν και να την βοηθούν.

 

 Αγαπημένοι μας γονείς

Σας ενημερώνουμε  ότι οι νέες εγγραφές για το σχολικό έτος 2020-2021, γιά τους νέους γονείς/μαθητές που  ενδιαφέρεστε μπορείτε από 5 Μαΐου και εξής να απευθύνεστε στο email του σχολείου μας Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. ή στo τηλέφωνα του σχολείου μας 6938428282 και 210-5143020 καθημερινά.

Ευχαριστούμε όλους για  την ανταπόκριση  και  το ενδιαφέρον σας για το σχολείο μας που εκδηλώνετε καθημερινά και θα τα πούμε σύντομα από κοντά!!!!!

Μέθοδος μοντεσσορι - coaching παιδαγωγικής

ή


a preschool educational coaching programme



Σήμερα όλο και περισσότερο συναντάμε τον όρο coaching: Personal, Executive, Business, diet, fitness κλπ .Τι είναι το coaching;
Είναι μια μέθοδος προσωπικής ανάπτυξης και ανέλιξης, που βοηθάει στην δραστηριοποίηση των ανθρώπων να αναπτύξουν ταλέντα, δεξιότητες και υψηλά κίνητρα,  εγκαθιδρύοντας εκείνες τις συναισθηματικές , γνωσιακές και συμπεριφορικές αλλαγές που θα επιτρέψουν την καλλιέργεια δεξιοτήτων, την στοχοθεσία, την βελτίωση της αποτελεσματικότητας, της απόδοσης, της αυτόνομης μάθησης και της προσωπικής ανάπτυξης.

To coaching στοχεύει  στη βελτίωση των επιδόσεων, την ευεξία και την επίτευξη των στόχων μέσα από τις μεθόδους και τις αρχές της Θετικής Ψυχολογίας, της Μάθησης, της Ανθρωπιστικής Ψυχολογίας.
Είναι μια  διαδικασία κατά την οποία αναπτύσσεται μια  σχέση εμπιστοσύνης και ακεραιότητας μεταξύ του coach και του coachee, ο τελευταίος  υποστηρίζεται  για  να αξιολογήσει τη ζωή του , να καταλάβει τις πεποιθήσεις και τις συμπεριφορές του, ώστε να αξιοποιήσει το πλήρες δυναμικό του, προκειμένου να έχει καλύτερη ποιότητα ζωής, σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο.
Το coaching  δεν δίνει συμβουλές και παρωχημένες οδηγίες, δεν εκπαιδεύει με την παραδοσιακή έννοια της εκπαίδευσης, αλλά βοηθά τον coachee να αντιληφθεί ο ίδιος τις δυνατότητες του  και τα εμπόδια που πιστεύει ότι έχει σε μία δεδομένη στιγμή. Δεν χωράει αυθεντίες, δεν δίνει εγχειρίδια μήτε συνταγές. Εκπαιδεύει το μυαλό για να κάνει επιλογές, να παίρνει ρίσκα και να σκέφτεται συνειδητά.
Καθώς λοιπόν ενημερώνομαι για το σύγχρονο “coaching”, συνειδητοποιώ ότι αυτό που διακρίνει τον μοντεσσοριανό παιδαγωγό από τον παραδοσιακό δάσκαλό , βρίσκεται ακριβώς σε αυτή την λέξη… coach-στα ελληνικά καθοδηγώ.
 O μοντεσσοριανός παιδαγωγός δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας σύγχρονος “coach”, στηρίζοντας τους μαθητές να γίνουν αυτόνομοι και ενεργοί , συνειδητοί και ικανοί, να παίρνουν αποφάσεις, ρίσκα και την ευθηνή των πράξεών τους, ακριβώς όπως κάνει κάθε coach.
Ο Μοντεσσοριανός παιδαγωγός  γνωρίζει πως να δημιουργεί ένα εκπαιδευτικό περιβάλλον, ασφαλές και πλούσιο και μέσα σε αυτό να προσφέρει την ελευθερία δράσης και  επιλογής. Ο μαθητής από παθητικός μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον δραστηριοποιείται, γίνετε ενεργός και αναπτύσσει ταλέντα και ατομικές δεξιότητες.
Η μαθησιακή διαδικασία σε μια μοντεσσοριανή τάξη ξεκινάει από το προσωπικό κίνητρό, από το ατομικό ενδιαφέρον που  δάσκαλος coacher αντιλαμβάνεται και ενισχύει  μέσα από την επιστημονική μέθοδο της παρατήρησης.
 Ο μοντεσσοριανός δάσκαλος  όπως και κάθε είδους σύγχρονος  “coach”  βοηθάει τον μαθητή να καλλιεργήσει  γνωστικές , συμπεριφορικές και  συναισθηματικές δεξιότητες και να αναπτυχθεί ολιστικά. Σώμα, νους και ψυχή αντιμετωπίζονται σαν  ένα και ο μοντεσσοριανός coach αναγνωρίζοντας  την αλληλεπίδραση τους φροντίζει ώστε ο μαθητής να κατανοήσει αυτή την ενότητα, να αποκτήσει συναισθηματικό αυτοέλεγχο , να γνωρίσει καλύτερα τον εαυτό του και να κάνει σύμφωνα με τα παραπάνω  τις προσωπικές επιλογές του.
ο μοντεσσοριανός δάσκαλος απελευθερώνει τον μαθητή από την βαρετή παραδοσιακή  διδασκαλία . Δρώντας ως καθοδηγητής - “ coach” προσφέρει την ευκαιρία στον μαθητή να ανακαλύψει και να χτίσει την γνώση μόνος του, να συνειδητοποιήσει την προσωπική μαθησιακή διαδικασία  και  να γίνει δάσκαλος του εαυτού του. Δεν δίνει σημασία στο λάθος και στο αποτέλεσμα αλλά στην δουλειά και την διαδικασία, μήτε ενεργεί με τιμωρίες και αντάμειβες: η ανταμοιβή του μαθητή είναι η ίδια του η δουλειά και αυτή η διαδικασία της μάθησης.
ο μοντεσοριανός δάσκαλος- καθοδηγεί ρίχνοντας σπόρους, δεν προσφέρει εγχειρίδια και έτοιμες λύσεις, δεν είναι η αυθεντία, δρα υποστηρικτικά. Δεν υπάρχουν συνταγές για τον τρόπο που επιτελείται η εκπαίδευση, αφού υπάρχουν διαφορετικοί μαθητές, με διαφορετικές προσωπικότητες, διαφορετικές εμπειρίες και διαφορετικό τρόπο σκέψης.
To coaching απαιτεί γνώσεις ψυχολογίας , γι’ αυτό ο μοντεσσοριανός παιδαγωγός έχει αποκτήσει βαθιά γνώση της ψυχολογίας του παιδιού. Ο μοντεσσοριανός δάσκαλος είναι επίσης και επιστήμονας που  έχει εξασκηθεί στην επιστημονική παρατήρηση και καταγραφή , αυτό όμως που ανάγει τον μοντεσσοριανό δάσκαλο σε  coach είναι η προσωπική πνευματική του καλλιέργεια και η ενσάρκωση πνευματικών αξιών στην παιδαγωγική διαδικασία.
Με όλες τις παραπάνω τεχνικές και εφόδια, ο μοντεσσοριανός δάσκαλος θα λέγαμε ότι αποτελεί  εναν σύγχρονο coach και η Μοντεσσοριανή παιδαγωγική άνετα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το σύγχρονο preschool education coaching.


Με μεγάλη χαρά, σας προσκαλούμε στην παρουσίαση μοντεσσοριανού υλικού και υλικού κατασκευασμένου ειδικά για τη χώρα μας.

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 8 Μαρτίου και θα φιλοξενηθεί στον παιδικό σταθμό- Νηπιαγωγείο Πρωτοβαδίσματα
Προσέλευση : από τις 10:30 έως τις 18:00.




Λίγα λόγια για την εκδήλωση: Μια προσπάθεια τριών μοντεσσοριανών παιδαγωγών, της Κων/νας Λυγίζου, της Κυριακής Μπερκέτης και της Μαρίας Παπαδοπούλου, να σχεδιάσουν και να βρουν εναν αξιοπιστο κατασκευαστή μοντεσσοριανού παιδαγωγικού υλικού για την ελληνική γλώσσα και γεωγραφία, είχε σαν έναυσμα μια σειρά προβληματισμών και πολλών συζητήσεων.
Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί στις 8 Μαρτίου και γίνεται για δεύτερη φορά στην Ελλάδα μετά την μεγάλη επιτυχία της περσινής διοργάνωσης στον παιδικό σταθμό montessori way of life.

Στην εκδήλωση θα συμμετάσχουν κατασκευαστές μοντεσσοριανού υλικού καθώς και εκπαιδευμένοι μοντεσσοριανοί παιδαγωγοί, με υλικό που έχουν κατασκευάσει μόνοι τους.
Πιο συγκεκριμένα κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης θα δείτε υλικό από τις ενότητες των αισθήσεων, της γλώσσας, της καθημερινής ζωής και του πολιτισμού, καθώς και υλικό και έπιπλα για την ηλικία από την γέννηση και έως τα 3 έτη ενός παιδιού.

Κατά τη διάρκεια της έκθεσης θα έχετε τη δυνατότητα να γνωρίσετε και να προμηθευτείτε :

Αυθεντικό μοντεσσοριανό εκπαιδευτικό υλικό για παιδιά 0-12 ετών απο εγκεκρικμένους κατασκευαστες .

Επιπλά για οικιακή ή πεαγγελματική χρήση σύμφωνα με την Μοντεσσοριανή παιδαγωγική και φιλοσοφία 0-3 ετών.

Βιβλία σύμφωνα με την Μοντεσοριανή παιδαγωγική και φιλοσοφία

Είδη τέχνης και χειροτεχνίας καταλληλα για βρέφη και μοντεσσοριανά περιβάλλοντα.

Υλικό κατασκευασμένο απο εκπαιδευμενους μοντεσσοριανούς παιδαγωγούς στην ελληνική γλώσσα.

Θα εχετε την δυνατότητα να γνωρίσετε πρωσοπικά τους κατασκευαστές των υλικών , στους οποίους μπορείτε να αγορασετε ή να παραγγείλετε ότι σας ενδιαφέρει.

Για οποιαδήποτε πληροφορία μπορείτε να επικοινωνήσετε στο email : Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. και στο τηλ 6938.42.82.82

Ένα κεντρικό  κομμάτι της παιδαγωγικής δουλειάς μας με τα παιδιά είναι αφενός  γνώση που έχουμε γύρω από το Παιδί  και την παιδική ηλικία άλλα και η Παρατήρηση, ορίζοντας την   Παρατήρηση σαν το πιο σημαντικό επιστημονικό εργαλείο μιας επιστημονικής  μεθόδου.
Στο σχολείο μας, στα Πρωτοβαδίσματα, εμείς  οι δασκάλες γνωρίζουμε πως να κοιτάμε με ακρίβεια , πως δηλαδή να  παρατηρούμε το παιδί , ώστε να αποκτήσουμε μια βαθιά κατανόηση του προσωπικού ρυθμού  ανάπτυξης  ,που δεν στηρίζεται στις προσδοκίες του ενήλικα άλλα στην αληθινή  παιδική φύση.
Παρατηρούμε για να διακρίνουμε τα πραγματικά ενδιαφέροντα του παιδιού , εξασκούμαστε στην επιστημονική μέθοδο της παρατήρησης για να μπορούμε να βλέπουμε τις μικρές λεπτομέρειες,  που θα μας οδηγήσουν στην ουσία και δεν θα μείνουμε στην επιφάνεια, άλλα θα εμβαθύνουμε σε αυτά που έχουν πραγματική σημασία στην ανάπτυξη, με βαθιά συνείδηση και ευαισθητοποίηση για το Παιδί.  Με αυτό τον λεπτό τρόπο ανταποκρινόμαστε στις πραγματικές ανάγκες της ανάπτυξης τους και αυτό είναι που ξεχωρίζει την παιδαγωγική μας δουλειά και μας διακρίνει αισθητά από τους περισσότερους βρεφονηπιακούς σταθμούς. 

Μέσα σε αυτό το κλίμα , μας αποκαλύφθηκε μέσα από την παρατήρηση,   ότι η παιδική ηλικία 3-6 παρουσιάζει μια έμφυτη κλίση, μια ευαισθησία  για να σκαρφαλώνει και να αιωρείται. Άλλοτε να  αγωνίζεται να ανέβει , να ισορροπήσει, να φτάσει, να δυναμώσει και άλλοτε   για  να χαλαρώσει αιωρούμενο.

Οι κούνιες της παιδικής χαράς είναι ένα από τα αγαπημένα παιχνίδια αυτής της ηλικίας, όμως έχουν περιορισμούς ως προς την χρήση τους. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο με έναν συγκεκριμένο τρόπο, που περιορίζει την φαντασία, αλλά και την ανάγκη του παιδιού να ανακαλύψει και να κινήσει κάθε μυ του σώματός του, κάθε μέλος του, να χρησιμοποιήσει τις δικές του δυνάμεις και την φυσική του δύναμη, για να διασκεδάσει. 

Η αιώρηση στα πανιά- αντίθετα από μια κούνια-  ανταποκρίνεται ακριβέστατα στην παιδική φύση και ανάπτυξη. Αφήνοντας την ελευθερία στο παιδί να πειραματιστεί με το σώμα  του, με την φυσική του δύναμη, επιτρέποντας στο παιδί να χρησιμοποιήσει το πανί για να ενδυναμώσει, να γνωρίσει τα μελή του σώματός του, να τα κινήσει, να τα συντονίσει, άλλοτε καθήμενο, άλλοτε αιωρούμενο ή ξαπλωμένο.Με στόχο να εκτονωθεί , να γυμναστεί,  να χαλαρώσει ή να ηρεμήσει, ακούγοντας του προσωπικούς ρυθμούς του, τις ανάγκες του, σπρωγμένο πάντα  από ένα εσωτερικό κίνητρό .

 

Οι αιώρες που χρησιμοποιούνται στην Aerial Yoga γίνονται "ευκαιρίες" για τα παιδιά. Ζώντας σε έναν κόσμο που περιορίζει , οι αιώρες είναι μια ευκαιρία ελευθερίας για το παιδί ,   ευκαιρία να αφουγκραστεί τον εσωτερικό του κόσμο, το σώμα του και την ικανότητα κίνησης του και παράλληλα ευκαιρίες  ανάπτυξης, σωματικής και ψυχικής ακολουθώντας τους προσωπικούς φυσικούς νόμους και την δική του  φωνή. 

Μέσα σε αυτό το κλίμα τολμήσαμε να βάλουμε στο παιδαγωγικό μας περιβάλλον 3 αιώρες και παρέχουμε τη δυνατότητα στα παιδιά να τις χρησιμοποιούν τόσο ελεύθερα, όσο και συντονισμένα, εβδομαδιαία μέσα στα πλαίσιά της γνωριμίας με την γιόγκα και την αέριαλ γιόγκα. 

Η εκπαιδεύτρια της γιόγκα δείχνει και κατευθύνει σε στάσεις μέσα στο πανί , όμως στην διάρκεια του ελεύθερου παιχνιδιού και της ελεύθερης δραστηριότητας είναι που το παιδί μπορεί να χρησιμοποιήσει όσα έμαθε  και να πάει παραπέρα.

 

Παρατηρούμε ότι τα παιδιά  από μόνα τους παίρνουν στάσεις μέσα στο πανί που θα ζήλευαν άνθρωποι που χρόνια ασχολούνται με την γιόγκα. Ανακάλυψαν αυτό που οι ενήλικες - αποσυνδεδεμένοι με το σώμα τους- αναζητούν να ανακαλύψουν στα κέντρα γυμναστικής. 

Τί είναι τελικά το πανί και η αιώρηση;

 -Ένα παιχνίδι παιδικό, 

και τί είναι το Παιχνίδι;

Η ανακάλυψη του ποιος είμαι  εγώ και που μπορώ να φτάσω!

Καλές αιωρήσεις! 

Γιορτάζουμε 10 χρόνια Πρωτοβαδίσματα και είμαστε υπερήφανες!

Γιατί μέσα σε 10 χρόνια καταφέραμε:

Να κάνουμε τα Πρωτοβαδίσματα τον πρώτο ενσυναισθητικό σταθμό στο κέντρο της Αθήνας.

Η Μαρία Μοντεσσόρι γεννήθηκε το 1870 στην Ιταλία . Παρά τα εμπόδια ήταν η πρώτη Ιταλίδα που έγινε γιατρός. Εργάστηκε ως καθηγήτρια στην Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου της Ρώμης και μέσω της ελεύθερης πρακτικής της ερχόταν συχνά σε επαφή με παιδιά φτωχών οικογενειών. Η δουλειά της την έκανε να διαπιστώσει πως όλα τα παιδιά γεννιούνται με απίστευτες δυνατότητες, τις οποίες μπορούν να αναπτύξουν μόνο αν οι ενήλικές τους παρέχουν την σωστή διέγερση τα πρώτα χρόνια της ζωής τους.

Τα Πρωτοβαδίσματα έχουν συνεχώς το βλέμμα τους στραμμένο στον κόσμο που μας περιβάλλει και στον κόσμο που μας περιμένει. Επιδιώκοντας την επικοινωνία με ενδιαφέροντες ανθρώπους, φορείς κουλτούρες και άλλα σχολεία και εκπαιδευτικούς από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Και έφτασαν οι μέρες που όλο και περισσότεροι γονείς αποφασίζουν να εντάξουν τα παιδιά τους στα βρεφικά ή στα νηπιακά τμήματα στα Πρωτοβαδίσματα.

Οι εγγραφές και οι προσαρμογές μας έχουν ήδη ξεκινήσει , έτσι αποφάσισα σήμερα να γράψω για ένα θέμα που απασχολεί πάρα πολύ τους γονείς αυτή την περίοδο. Πως θα επιτύχουν μια ομαλή και σταδιακή προσαρμογή στον παιδικό σταθμό;

Αρθρογραφούν